Planten voor het poolklimaat

Het poolklimaat herbergt een kleine verscheidenheid aan planten

Afbeelding - Wikimedia / peupleloup // Canadese Taiga

Om er leven te laten zijn, is het belangrijk dat het klimaat niet te hard is. Dat is de reden waarom, wanneer ons wordt verteld over de poolgebieden of de hoge bergen, het gemakkelijk is om je plaatsen voor te stellen waar, waar je ook kijkt, geen of heel weinig planten te vinden zijn. Maar wat zou je zeggen als ik je zou vertellen dat er soorten zijn die aan deze omstandigheden zijn aangepast?

Het probleem is dat als je ze in gematigde streken wilt kweken, ze behoorlijk veeleisend kunnen zijn als Als er iets is waar planten in het poolklimaat het meest bang voor zijn, dan zijn het wel hoge temperaturen.

Wat zijn de kenmerken van het poolklimaat?

Het poolklimaat is er een waarin het nodig is om goed beschermd te zijn met een jas, muts, handschoenen, sjaal... Niet zomaar een mens kan er leven. Maar het is dat zelfs de weinige dieren die in deze regio's leven, zoals de ijsbeer of de pinguïn van Antarctica, tegen de extreme kou moeten vechten als ze willen overleven.

Planten, die niet kunnen bewegen, hebben het veel moeilijker. Omdat, hoe hoger de breedtegraad, hoe minder flora je ziet, want de zonnestraling die binnenkomt is minimaal. Als gevolg hiervan zijn de temperaturen laag: in sommige regio's is de hoogste temperatuur zo laag als 8ºC, terwijl de laagste -50ºC is. Op Antarctica daalde het zelfs nog meer: ​​-93ºC op 2 augustus 10.

Het is onderverdeeld in drie soorten:

  • toendra klimaat: de hoogste temperatuur ligt tussen 0 en 10ºC.
  • ijzig weer: de hoogste temperatuur is lager dan 0ºC.
  • Hooggebergte klimaat: het kan een alpien klimaat zijn, waarvan de gemiddelde maandelijkse temperatuur niet hoger is dan 10ºC; of koud weer waar het nooit boven 0º komt.

Welke planten leven er op plaatsen met een poolklimaat?

Op plaatsen waar het klimaat zo koud en hard is, zijn de overgrote meerderheid van de planten niets meer dan kruiden, zoals varens, en de weinige bomen die overleven zijn bijna altijd groenblijvende coniferen, zoals de volgende:

Siberische spar (Abies sibirica)

De Siberische spar is een groenblijvende conifeer die bereikt een hoogte tussen de 30 en 35 meter. Het ontwikkelt een stam tot 1 meter in diameter, die bijna recht groeit. Bovendien, en als een merkwaardig feit, kan het tot 200 jaar oud worden, iets ongelooflijks aangezien het in gebieden leeft waar de temperaturen het hele jaar door koud zijn.

Douglasspar (Pseudotsuga menziesii)

El Douglas spar of Oregon pine is een groenblijvende conifeer die bereikt een hoogte tussen 60 en 75 meter, en dat ontwikkelt een stam tot wel 2 meter in doorsnee. Hoewel het "spar" of "den" wordt genoemd, is het eigenlijk een Pseudotsuga (pseudo = false en tsuga, verwijzend naar het naaldgeslacht Tsuga).

Gmelin's lariks (Larix gmelini)

Het is een bladverliezende conifeer met piramidale vorm die kan een hoogte bereiken van wel 40 meter, maar de normale gang van zaken is dat deze niet hoger is dan 30 meter. Het heeft een rechte stam die op volwassen leeftijd ongeveer 40 centimeter dik is.

Brecin (calluna vulgaris)

La Heide, heide of calluna is een kleine groenblijvende struik die wordt tussen de 20 en 50 centimeter hoog. Het heeft bruine takken en heel, heel kleine groene bladeren met roze bloemen. Deze zijn gegroepeerd in een terminalcluster; dat wil zeggen, nadat ze verwelken, zal al die stengel sterven.

Edelweiss (Leontopodium alpinum)

La edelweiss of sneeuwbloem is een van de weinige kruiden met bloemen die we in het hooggebergte kunnen vinden. Niet meer dan 10 centimeter hoog, maar zijn witte bloemen, bestaande uit 5 bloembladen, zijn zo mooi en delicaat dat het op veel plaatsen, zoals in Spanje, een beschermde soort is.

Noorse spar (Picea abies)

Noorse spar gewone spar Het is een groenblijvende conifeer bereikt een hoogte tussen de 30 en 50 meter, met een stamdiameter tot 1,5 meter. Het heeft een piramidale kroon, gevormd door kleine, groene, naaldvormige bladeren. De kegels zijn zeer decoratief, eerst roodachtig en vervolgens lila.

Zwarte spar of zwarte spar (Picea Mariana)

Het is een groenblijvende conifeer die normaal wordt er een boom gemaakt tot 15 meter hoog, maar hij kan ook als 5 meter struik groeien. Dit is afhankelijk van het klimaat, maar ook van of het voldoende ruimte heeft om zich normaal te ontwikkelen en of je zaadje is ontkiemd terwijl het omringd is door andere grote planten. De kegels zijn donkerlila als ze nog zacht zijn en bruin als ze klaar zijn met rijpen.

Kruipende wilgsalix repens)

De kruipwilg is een groenblijvende struik met kruipende takken, die kan tot 1 meter hoog worden. De bladeren zijn klein, 2 x 1,5 centimeter, dus je hoeft niet zoveel energie te besteden aan het onderhouden ervan als wanneer ze groot zouden zijn.

Welke van deze planten voor het poolklimaat vond je het leukst? De waarheid is dat ze op zijn zachtst gezegd nieuwsgierig zijn. Ze hebben zich kunnen aanpassen aan het leven in gebieden waar veel dieren en andere plantensoorten niet zouden kunnen zijn.


Laat je reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*

  1. Verantwoordelijk voor de gegevens: Miguel Ángel Gatón
  2. Doel van de gegevens: Controle SPAM, commentaarbeheer.
  3. Legitimatie: uw toestemming
  4. Mededeling van de gegevens: De gegevens worden niet aan derden meegedeeld, behalve op grond van wettelijke verplichting.
  5. Gegevensopslag: database gehost door Occentus Networks (EU)
  6. Rechten: u kunt uw gegevens op elk moment beperken, herstellen en verwijderen.