Het geslacht van de Prunus omvat zeer interessante soorten, zoals de amandelboom (Prunus dulcis), waarvan de bloemen wit zijn, of de Prunus persica, waarvan de vrucht, de appel, een voortreffelijke smaak heeft. Maar er is er nog een die zo mooi en zo rustiek is dat hij in tuinen wordt geplant, zowel openbaar als privé; naast het gebruik ervan om straten en lanen te versieren.
De naam is tuinpruim, hoewel de andere naam u misschien bekender in de oren klinkt: Prunus cerasifera.
El Prunus cerasifera het is een bladverliezende boom, dat wil zeggen, hij verliest zijn bladeren in de herfst-vroege winter, afkomstig uit Europa en Azië. Het groeit tot een hoogte van 7-10 meter, met bladeren tot 6 cm lang. Deze soort is een van de eersten die de lente verwelkomt De prachtige bloemen zijn ongeveer 2 cm in doorsnee, hebben vijf bloembladen en zijn roze of wit. De vrucht is een eetbare steenvrucht met een diameter van ongeveer 3 cm, rood of geel, die in de vroege herfst rijpt.
Vanwege zijn schoonheid zijn er veel cultivars ontwikkeld, zoals Prunus cerasifera »Pissardi» en Prunus cerasifera »Nigra», beide met paarse bladeren en roze bloemen. Er is nog een heel mooie die dat wel is Prunus cerasifera »Lindsayae», die roze bloemen en groene bladeren heeft.
In de teelt is het een zeer dankbare en aanpasbare plant, die zonder problemen kan groeien in kalkrijke bodems zolang ze maar voldoende luchtvochtigheid hebben. In deze betekenis, het is belangrijk dat de gietbeurten regelmatig zijnvooral tijdens de zomer. Evenzo wordt het ten zeerste aanbevolen om het van de lente tot de late zomer te bemesten met een organische meststof, of het nu gaat om guano, paardenmest of wormenhumus. Vanwege zijn grootte is het niet handig om het in een pot te hebben ... in theorie 🙂 . De waarheid is dat het een boom is die ook als bonsai kan worden bewerkt, dus als je wilt, je kunt het in pot laten groeien als een kleine boom, het snoeien in het vroege voorjaar, voordat het zijn groei hervat -18ºC. Wat wil je nog meer?