Storczyki Cambria są wspaniałei bardzo łatwe do utrzymania w domu, nawet bardziej niż popularne, takie jak Phalaenopsis. Jednak niewielu wie, że w rzeczywistości są to rośliny hybrydowe; to znaczy, że nie należą do rodzaju botanicznego, który istnieje jako taki - przynajmniej na razie -, ale są wynikiem krzyżowania się okazów różnych rodzajów orchidei.
Jednak to, że są hybrydami, nie oznacza, że są mniej interesujące. W rzeczywistości produkują tak wspaniałe kwiaty, że eksperci, którzy je stworzyli, byli zdecydowanie warci czasu i wysiłku.
Pochodzenie i cechy
Storczyki Cambria pojawił się po raz pierwszy w 1911 roku, dzięki przejściu pana Charlesa Vuylesteke Odontoglossum crispum x Miltonias x Cochlioda noetzliana, dając początek temu, co jest znane jako Vuylstekeara, na cześć jego twórcy. Dziesięć lat później hybryda między Vuylstekara x Odontoglossum pojawił się pod nazwą Vuylstekeara Cambria Plush. Roślina ta stała się w latach 70-tych bardzo sławna dzięki uzyskaniu nagrody Amerykańskiego Towarzystwa Storczyków.
Od tego czasu rasa zaczęła tworzyć coraz bardziej efektowne i spektakularne hybrydy.i że mają również trwałe kwiaty. Stopniowo wyłonili się, zarejestrowali i weszli na rynek z wielkim sukcesem. Do tego stopnia, że dziś znajdziemy je w każdym sklepie dziecięcym lub ogrodniczym, o nazwie Cambria, a najbardziej znana jest:
- burrageara: jest to hybryda Cochlioda x Miltonia x Odontoglossum x Oncidium.
- wilsonara: jest to hybryda Odontoglossum x Cochlioda x Oncidium.
- beallara: jest krzyżówką Brassia x Cochlioda x Miltonia x Odontoglossum.
Wszyscy charakteryzują się zakopanymi pseudobulwami, z których wyrastają liście, które są proste i całe, lancetowate, w kolorze zielonym. Kwiaty wyrastają z łodyg kwiatowych i mogą występować w liczbie od 3 do 7. Mogą one mieć bardzo różne kolory, ale częściej występują ciemnoczerwone plamki z białymi plamami.
O co im chodzi?
Teraz, gdy wiemy, skąd pochodzą storczyki Cambria, zobaczmy, jak się nimi opiekuje:
- Lokalizacja:
- Na zewnątrz: w półcieniu. Tylko jeśli żyjesz w klimacie tropikalnym bez mrozu.
- Wewnątrz: w pomieszczeniu z dużą ilością naturalnego światła.
- Riego: 3-4 razy w tygodniu latem, nieco rzadziej przez resztę roku. Użyj wody deszczowej lub bez wapna.
- Ziemia: pokruszona kora sosny zmieszana z odrobiną mchu torfowego i perlitu.
- Abonent: wiosną i latem z nawozem 20:20:20, czyli 20 części azotu, 20 fosforu i 20 części potasu, co trzy tygodnie. Dawka wynosi 0,5 g na każdy litr wody.
- Przeszczep: co dwa lata, wiosną.
- Wiejskość: wrażliwy na zimno. Temperatura nie powinna spaść poniżej 10ºC.
Co myślisz o tych roślinach?