Een groot deel van het leven op de planeet vindt plaats in de groenblijvend bos Er zijn verschillende soorten bossen, afhankelijk van de kenmerken van elk type boom dat er meer voorkomt. Vandaag gaan we dieper in op de kenmerken en het belang van het altijdgroene bos. De bomen die de groenheid van de bladeren behouden, ongeacht de seizoenswisselingen, zijn het groenblijvende bos.
Daarom gaan we dit artikel wijden om u alles te vertellen wat u over hen moet weten.
hoofdkenmerken
Het woord groenblijvend komt van een duurzaam of groenblijvend blad of boom. Dat wil zeggen, een plant die, hoewel er veranderingen in het seizoen zijn, altijd zijn blad zal behouden. Het is waar dat planten een periode van vegetatieve rust behouden, waarin hun metabolische activiteit wordt verminderd, maar Het betekent niet dat deze planten hun blad verliezen. Ze laten de bladeren voortdurend vallen en vullen de bladeren zodanig aan dat de algehele dichtheid meestal hetzelfde is. Dit soort planten wordt ook wel groenblijvend of semi-permanent genoemd.
Er zijn gebieden op de planeet die kouder zijn, zodat hun bomen hun bladeren kunnen verliezen. Echter, groenblijvende bomen laten hun bladeren niet vallen en worden ook niet beïnvloed door klimaatschommelingen. Ze hebben de neiging om een klein deel van de bladeren los te maken om ze geleidelijk te kunnen vernieuwen. Deze val van de bladeren gebeurt meestal elk jaar of om de twee jaar, maar ze houden meestal een luifel bedekt met bladeren. Een ander kenmerk dat deze soorten bossen gewoonlijk hebben, is dat hun bomen hun intense groene kleur behouden gedurende de cyclus van het jaar.
In tegenstelling tot hen zijn loofbomen degenen die hun bladeren loslaten in tijden van zwaarder weer. Dat wil zeggen, in het winterseizoen met de daling van de temperatuur en de komst van vorst, worden van hun bladeren afgeworpen om energie te besparen op uw stofwisseling De reeks loofbomen vormen wat we kennen als een loofbos.
Onder de kenmerken die opvallen in het altijd groene bos, hebben we verschillende subcategorieën. Een daarvan is degene die alle bomen omvat die groenblijvend zijn maar brede bladeren hebben. Normaal gesproken worden deze bomen gevonden in equatoriale gebieden en tropische landen waar de temperaturen iets hoger zijn en er veel regen valt. Door deze klimatologische omstandigheden zijn er soorten zoals de magnoliaboom, een ficus die heel goed kan overleven in gebieden met warmere omgevingen. De enorme omvang van de bladeren draagt bij aan de verbetering van de biodiversiteit en de verschillende attitudes van de flora.
Soorten groenblijvende bossen
Wat breedbladige groenblijvende bostypen hebben, is dat ze kunnen een grotere hoeveelheid zonnestralen absorberen. Dit voorkomt dat ze worden gescheiden van de lagere vegetatie, zodat de ondergroei kan worden aangetast. We kunnen maar heel weinig struiken vinden die kunnen overleven in de schaduw van de grote bomen met de brede bladeren die typerend zijn voor een jungle. Dit komt omdat ze niet genoeg zonlicht krijgen en niet goed kunnen fotosynthetiseren.
Er zijn enkele soorten die epifyten worden genoemd in deze bossen die aan boomstammen of takken hangen. Ook in het altijdgroene bos komen we regelmatig klimplanten tegen. Deze planten zijn soorten die zo worden geplaatst dat ze zich aanpassen om de zonnestralen te kunnen opvangen. Als we naar een breedbladig groenblijvend bos gaan, kunnen we deze planten minder vaak zien. In meer gematigde klimaten zijn er enkele soorten bomen zoals de sinaasappelboom, johannesbroodboom, laurier, olijf, eucalyptus en wilg zijn er in overvloed.
In die ecosystemen waar lage temperaturen overheersen, waar berkenbomen meer regeren. Berk behoort tot de orde van de Fagales en deze boomverlengingen bestaan meestal ook uit andere bomen zoals eiken, beuken en elzen.
Bomen met schubben en naalden
Een ander type groenblijvend bos is er een waarvan de bomen zeer uniek gevormde bladeren hebben. En het is dat deze bladeren de vorm hebben van schubben of naalden. De textuur van deze bladeren het is behoorlijk stijf en ze zijn bedekt met een hars. Dit is de hars waarmee veel stedelijke sierbomen vaak autoruiten bevlekken. Er zijn een paar meer voorkomende hoofdsoorten in dit type ecosysteem. Onder deze soorten bomen met schaal- en naaldbladeren bevinden zich onder andere dennen, ceders, taxus en cipressen. Deze bomen zijn ook bekend onder de naam coniferen. Het wordt zo genoemd omdat ze groeien en een kegelachtig uiterlijk krijgen.
Er zijn andere soorten zoals dennen, die vooral in wat koudere streken voorkomen. Dit komt omdat ze een groot vermogen hebben om zich aan te passen aan ecosystemen met lage temperaturen en ongunstige omgevingsomstandigheden. De meeste van de altijd groene wouden van Siberië, Alaska en Scandinavië hebben dennen als een overvloedige soort. En het is dat deze soorten in staat zijn om grote bosgebieden van duizenden hectares te vormen. Bovendien is een van de belangrijkste kenmerken van dennen dat het in staat is ecosystemen te vormen met een grote bladgroei. Dit lommerrijke het is meestal positief in termen van behoud van biodiversiteit en bodemherstel.
Groenblijvende bossen zijn een vorm van aanpassing aan verschillende omgevingsomstandigheden. De flora moet passen op die plek waar ze zich kan ontwikkelen. Met andere woorden, het is het klimaat dat de groei van een bepaald type flora beperkt. Om deze reden vinden we op veel van deze plaatsen met veelvuldig slecht weer meestal afwisseling tussen groenblijvende bossen en loofbossen.
Klimaataanpassingen
Een veelgestelde vraag over het altijdgroene bos is de levensduur van de bladeren. Omdat ze voortdurend bladeren laten vallen en andere vernieuwen, vragen ze zich af hoe lang het blad kan helpen om zuurstof te krijgen. Deze vraag heeft geen vast antwoord aangezien de eigenschappen in de levensduur van het blad hangt af van de eigenaardigheden van het klimaat en de bodem waar de boom zich bevindt. En het is dat elke boom een andere behoefte aan aanpassing heeft.
Sommige soorten moeten zich aanpassen aan enigszins ongunstige klimaten. Daarom kan het vallen van de bladeren en de voortdurende vernieuwing helpen om uitdroging te voorkomen in het zomerseizoen wanneer de regenval lager is en de temperaturen hoger.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over het altijdgroene bos.