Buk antarktyczny, klejnot natury

Buk antarktyczny, fragment liści

Od czasu do czasu w Jardinería On Chcielibyśmy przedstawić Ci rośliny, których prawdopodobnie nigdy nie zobaczysz w szkółkach, a które mimo wszystko będą zdumione, jeśli kiedykolwiek udasz się do ich kraju pochodzenia i je znajdziesz. Jest wiele rzeczy, które są niesamowite, ale Jeśli podobnie jak ja jesteś miłośnikiem drzew liściastych, na pewno jest Antarktyda, którą pokochasz.

Czy chciałbyś wiedzieć, jak to jest i gdzie to jest? Wiesz, czytaj dalej 😉.

Jakie jest pochodzenie i cechy buka antarktycznego?

Okaz buka antarktycznego

Jest to rodzime drzewo andyjskiego lasu Patagonii w Argentynie, od 36º szerokości geograficznej południowej do Ziemi Ognistej na 56º szerokości geograficznej południowej, które rozpoczęło swoją ewolucję w Gondwanie (masa kontynentalna, która pojawiła się 200 milionów lat temu i zjednoczyła dzisiejszą Amerykę Południową. Afryka, Indie, Australia, Nowa Zelandia, Antarktyda i Półwysep Iberyjski). Znany jest pod nazwami ñire, ñirre lub antarctic buk, a botanicznie jako Nothofagus Antarctica. Osiągnij imponującą wysokośćbiorąc pod uwagę, że temperatury pozostają niskie praktycznie przez cały rok: od 10 do 25 metrów. Możesz mieć kilka cienkich pni lub tylko jeden.

Jego korona składa się z prostych i naprzemiennych liści o długości od 5 do 35 mm, z ząbkowaną i falistą krawędzią. Pokryte są słodko pachnącym woskiem. Jesienią zmieniają kolor na żółto-czerwonawy aż do opadnięcia. Kwiaty pojawiają się tylko u dorosłych osobników wiosną i mają zielonkawożółty kolor. Po zapyleniu owoc zaczyna dojrzewać, na który składają się 4 zawory, wewnątrz których znajdziemy trzy nasiona zwane orzechami włoskimi lub bukowymi.

Czego potrzebujesz, aby przeżyć?

Jeśli uda Ci się zdobyć kopię, musisz dostarczyć:

  • Klimat: musi być zimne, z temperaturami nieprzekraczającymi 25 ° C. Jesienią i zimą muszą spaść poniżej 0º.
  • Lokalizacja: na zewnątrz, w pełnym słońcu lub w półcieniu.
  • Suelo: bogata w materię organiczną, świeża i dobrze osuszona.
  • Riego: często, latem 3-4 razy w tygodniu i nieco rzadziej w pozostałej części roku.
  • Czas sadzenia: wiosną, przed pączkowaniem liści.
  • Mnożenie: przez nasiona. Muszą rozwarstwiać w lodówce przez 3 miesiące w temperaturze 6ºC.
  • Wiejskość: odporny do -15ºC.

Nothofagus antarctica jesienią

Co myślisz o tym drzewie?


Zostaw swój komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

*

  1. Odpowiedzialny za dane: Miguel Ángel Gatón
  2. Cel danych: kontrola spamu, zarządzanie komentarzami.
  3. Legitymacja: Twoja zgoda
  4. Przekazywanie danych: Dane nie będą przekazywane stronom trzecim, z wyjątkiem obowiązku prawnego.
  5. Przechowywanie danych: baza danych hostowana przez Occentus Networks (UE)
  6. Prawa: w dowolnym momencie możesz ograniczyć, odzyskać i usunąć swoje dane.