La kozieradka Jest to roślina używana przez ludzi od dawna: wiadomo, że starożytni Egipcjanie używali jej już w procesach balsamowania… ponad 4000 lat temu!
Jego uprawa i pielęgnacja jest bardzo prosta, bo tak naprawdę można ją mieć zarówno w doniczce, jak iw sadzie czy ogrodzie. Jeśli chcesz ją poznać, oto twoja teczka.
Pochodzenie i cechy
Nasz bohater to jednoroczna roślina pochodząca z południowo-zachodniej Azji, choć dziś można ją spotkać także w południowej Europie. Jego naukowa nazwa to Trigonella foenum-graecum, ale jest popularnie znany jako kozieradka, kozieradka lub kozieradka. Charakteryzuje się osiągnąć wysokość od 20 do 50 centymetrów, z wyprostowanymi łodygami, z których wyłaniają się zielone liście złożone. Kwitnie latem. Kwiaty są małe, żółte.
Jego tempo wzrostu jest bardzo szybkie; nie na próżno, w ciągu zaledwie kilku miesięcy musi kiełkować, rosnąć, kwitnąć i produkować nasiona, zanim uschnie. Z tego powodu jest to bardzo interesująca roślina.
O co im chodzi?
Jeśli chcesz wyhodować kozieradkę, zalecamy wykonanie następującej pielęgnacji:
- Lokalizacja: na zewnątrz, w pełnym słońcu.
- Ziemia: czy jest w doniczce, czy w ziemi, jest obojętny, o ile ma dobry drenaż.
- Riego: częsty. Należy podlewać co 2 dni, unikając podlewania, ale także wysychania gleby.
- Abonent: przez cały sezon, z ekologiczne nawozy.
- Mnożenie: przez nasiona wczesną wiosną.
- Wiejskość: gdy temperatura spadnie poniżej 10ºC zaczyna więdnąć.
Jakie ma zastosowanie?
kulinarny
Zarówno liście, jak i nasiona są używane jako przyprawy. Oprócz tego z pierwszego z nich przyrządza się również sałatki, aw drugim rodzaj chleba - khakhra.
Leczniczy
Przyzwyczajony ułatwiają trawienie, zmniejszają stany zapalne, zwalczają infekcje i leczyć zapalenie zatok i przekrwienie płuc. Pomaga również poprawić cykle apetytu i snu.
Inne zastosowania
Starożytni egipscy balsamatorzy używali go do mumifikacjia reszta miasta używała oleju otrzymanego z nasion do zwalczania zmarszczek.
Co myślisz o kozieradce?
Stosuje się go również jako remedium na jęczmień lub perrilas, zaparzając herbatę i ciepłym przemywaniem obojga oczu.