Ба ҷинси Prunus намудҳои хеле ҷолиб дохил мешаванд, ба монанди дарахти бодом (prunus dulcis), ки гулҳояшон сафед аст ё prunus persica, ки меваи он себ себи лазиз дорад. Аммо як чизи дигаре ҳаст, ки он қадар зебо ва рустӣ аст, ки ба шинондан дар боғҳои ҳам ҷамъиятӣ ва ҳам хусусӣ оғоз кардааст; ба ғайр аз истифодаи он барои ороиши кӯчаҳо ва хиёбонҳо.
Номи он олуи боғист, гарчанде ки шояд номи дигари он бароятон ошнотар садо медиҳад: Prunus cerasifera.
El Prunus cerasifera Ин дарахти сербарг аст, яъне баргҳои худро дар фасли тирамоҳ-аввали зимистон, ки зодаи Аврупову Осиё мебошад, гум мекунад. Он ба баландии 7-10 метр, баргҳояш то 6 см дарозӣ дорад. Ин намуд яке аз аввалинҳост, ки баҳорро пешвоз мегирад. Гулҳои зебои он диаметри тақрибан 2 см, панҷ гулбарг ва гулобӣ ё сафед доранд. Мева як друпаи хурокӣ аст, ки диаметриаш 3 см, сурх ё зард, ки дар аввали тирамоҳ мепазад.
Бо сабаби зебоии он, бисёр навъҳои зироат таҳия карда шуданд, ба монанди Prunus cerasifera »Писсарди» ва Prunus cerasifera »Нигра», ҳам бо баргҳои арғувон ва гулҳои гулобӣ. Дигаре ҳаст, ки хеле хуб аст Prunus cerasifera »Линдсаяе», ки гулҳои гулобӣ ва баргҳои сабз дорад.
Аваллин эзоҳро диҳед